ادب (مفردات‌نهج‌البلاغه)ادب (به فتح الف) از مفردات نهج البلاغه، از محاسن و نیکی‌های اخلاقی در رفتار و سخن گفتن می‌باشد. ۱ - مفهومشناسیدربارهی اَدَب مؤلف مجمع البحرین فرموده است: «الادب: حسن الاخلاق»، «ادّبته تادیبا» یعنی محاسن اخلاق را به او یاد دادم، می‌شود گفت: آن حالتی است در انسان که هر کاری را به مقتضای آن، نیکو انجام می‌دهد. امام علی (صلوات‌الله‌علیه) فرماید: «لا غنی کالعقل و لا فقر کالجهل و لا میراث کالادب و لا ظهیر کالمشاورة.» و در جای دیگر فرماید: فانّ العاقل یتعظ بالاداب و البهائم لا یتعظ الاّ بالضرب» تادیب به معنی عقوبت برای ادب نیز آمده است. ۲ - پانویس
۳ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ادب»، ص۳۰. رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | مباحث اخلاقی | مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|